اساس کار جوش نقطه، یک ترانسفورماتور کاهنده ولتاژ (3 تا 7 ولت) و افزاینده جریان (4000 تا 8000 آمپر) است. برق ورودی (اولیه) ترانس ها، تک فاز (220v) یا دو فاز (380v) است و در قسمت خروجی (ثانویه) از شمش و یا ورق مسی استفاده می شود که اختلاف پتانسیل بین دو سر خروجی دلیل انجام جوش مقاومتی است.
هر زمان قطعه کار (دو قطعه ای که به هم جوش می شوند) بین دو سر خروجی ترانس قرار می گیرد عملیات جوش نقطه انجام می شود.
کیفیت جوش مقاومتی به عوامل زیر بستگی دارد:
- جلوگیری از اتلاف انرژی: با استفاده از شمش قوی مسی، ورق های لایه لایه مس و یا کابل جوش قوی و همچنین کوتاه کردن حداکثری طول این اتصالات و صحیح بستن آنها حاصل می شود. یعنی جریان خروجی ترانس با حداقل افت به قطعه کار می رسد تا از بیشترین راندمان انرژی ترانس جهت جوشکاری استفاده شود. این مسئله همچنین باعث جلوگیری از بالا رفتن دما در ترانس و اتصالات می شود.
- کیفیت الکترودهای جوش: غالبا از آلیاژهای مقاوم مس مانند مس-کروم یا مس-کروم-وانادیوم است که ضمن رسانایی بالا در برابر سایش و خوردگی مقاوم است. بدیهی است استفاده از الکترودهای مس با درصد خلوص پایین موجب ایجاد جوش بی کیفیت می شود.
- تمیزی سطوح قطعه کار: هر چه سطح قطعاتی که به هم جوش می خورند عاری از چربی، گرد و غبار و زنگار (لایه اکسید) باشد، کیفیت جوش بالاتر خواهد بود.
- جنس قطعه کار: ماهیت قطعاتی که به هم جوش می شوند به لحاظ ساختار مولکولی باید اصطلاحا جوش پذیر باشد. از این جوش در جوشکاری قطعات پایه آهنی مثل جوش ورقهای فولادی (صنایع خودروسازی و لوازم خانگی)، جوش مفتول های فولادی (مش های ساختمانی و صنعتی)، انواع گریتینگ (جوش ورق و مفتول فولادی) و جوش فولادهای زنگ نزن (استنلس استیل) استفاده می شود. از این روش نمی توان برای جوشکاری فلزات غیر آهنی مثل آلومینیوم یا برنج استفاده کرد.
- زمان جوش: مدت زمانی است که جریان از قطعه کار عبور می کند تا جوشکاری انجام شود. چنانچه این زمان کمتر و یا بیشتر از حد نرمال باشد، کیفیت جوش را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
- فشار الکترودها بر قطعه کار: بسیار موثر است، چرا که فشار زیاد باعث لهیدگی و پارگی سطوح و فشار کم باعث جوش ضعیف و حتی عدم ایجاد جوش می شود.
به صورت کلی (عبور حداکثری جریان در کمترین زمان با فشار ایده آل الکترودها بر سطح تمیز) بهترین جوش مقاومتی (نقطه جوش) را ایجاد می کند.